สางห่าหรือจิ้งเหลนน้อยหางยาว
สางห่าหรือจิ้งเหลนน้อยหางยาว
(Lacertidae) จัดเป็นสัตว์เลื้อยคลานที่อยู่ในอันดับเดียวกับกิ้งก่าหรืองู โดยมีลักษณะที่มีความคล้ายกับจิ้งเหลนทั่วไป โดยมีลักษณะที่มีขนาดลำตัวเล็กเรียวยาวกว่าปกติซึ่งจะมีจุดเด่นคือมีขนาดหางที่ยาวมาก
ประมาณ 5 เท่าของความยาวของขนาดลำตัว มีรูปร่างกลมเกล็ดปกคลุมทั่วตัวมีความมันวาว
ความพิเศษของเกล็ดแต่ละแผ่นจะมีกระดูกในชั้นหนังหลายชิ้น
และความพิเศษของหางสามารถปล่อยให้หลุดได้เหมือนกับจิ้งจกเพื่อเป็นการเอาตัวรอดจากศัตรูและมันก็จะสามารถบงอกขึ้นมาใหม่ได้
สางห่าหรือจิ้งเหลนน้อยหางยาว มักจะมีสีที่ลำตัวเป็นสีน้ำตาล
สีเทาหรือเทาอมเขียว มีลักษณะของขาที่ยาวทั้งขาหน้าและขาหลัง
โดยที่นิ้วตืนยาวมีเล็บโค้งยาวทุกนิ้ว ส่วนข้างลำตัวในเพศผุ้จะมีสีขาวอมเขียวประมาณ
10-12 จุด มีกลักษณะของการกระจายพันธุ์ตามทั่วทวีปเอเชีย
ส่วนประเทศไทยเราสามารถพบได้ทั่วทุกภาค พฤติกรรมการออกหากินตามพื้นดินและออกหากินในช่วงเวลากลางวัน
มักจะออกหากินจำพวกแมลงหรือไส้เดือน
มีความว่งไวในการออกหากินอย่างชำนาญตามทุ่งหญ้าหรืตามป่าโปร่ง ป่าเต็งรัง
ช่วงเวลากลางคืนมักจะพักผ่อนตามพุ่มหญ้า ส่วนช่วงเวลาเช้า ๆ
มักจะนอนอาบแดดและแกว่งหางไปมา ถือว่าเป็นสัตว์ที่เรามักจะหาตัวพบได้ยาก
ส่างหาเป็นสัตว์เลื้อยคลานที่มีความพิเศษของการอยู่อาศัยในเขื้นที่ร้อนและแล้งได้
จากคุณสมบัติของเมือกที่มีส่วนช่วยในเรื่องการป้องกันการระเหยของน้ำได้ดี
และเป็นสัตว์ที่ไม่มีต่อมเหงื่อและต่อมน้ำมันทำให้ช่วยลดเรื่องการสูญเสียน้ำได้อย่างดี
จึงทนต่อความร้อนได้อย่างดี ในการวางไข่มักจะวางไขบนดินครั้งละ 2-4 ฟอง นอกจากนี้วิวัฒนาการของเปลือกไข่ที่มีการปรับตัวไปตามสภาพแวดล้อมเพื่อให้ตัวอ่อนสามารถฟักออกมาได้อย่างสมบูรณ์
จึงเป็นสัตว์เลื้อยคลานที่สามารถฟักไข่บนพื้นดินได้ดี
ตามความเชื่อของชาวไทยทางอีสานที่กล่าวกันว่าสางห่าหรือจิ้งเหลนน้อยหางยาวมีพิษรรงอย่างมาก
ความเชื่อว่ามีพิษที่เขี้ยว บ้างก็ว่ามีพิษที่เล็บ บ้างก็ว่ามีพิษที่หาง
ตามความเชื่อที่กล่าวต่อกันมาว่าใครที่ถูกหางฟาดก็จะเป็นรอยแผลไม้จนถึงแก่ความตายได้
หรือถ้าไปถูกหวายก็จะไหม้
หากเป็นไปตามความเชื่อทางภาคกลางที่เชื่อว่าเป็นงูที่มีขนาดเล็กที่อยู่ตามหญ้า
พอหญ้าเฉาก็จะย้ายไปยังที่ใหม่
บางก็เชื่อว่าเป็นคางคกชนิดหนึ่งทั้งที่ความจริงแล้วไม่ได้มีพิษร้ายแต่อย่างใด
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น